Zdarzyło się przed trzydziestu laty …(cz. IV)

    Tematem czwartej części wspomnień są dożynki w 1979 r. Uroczystość odbyła się na początku września, w niedzielne popołudnie, przed budynkiem Urzędu Gminy. Rozpoczęło ją wręczenie przez starostów bochna chleba gospodarzom gminy. Później były okolicznościowe przemówienia. Na koniec wystąpił zespół pieśni i tańca. Można też było podziwiać płody rolne na okolicznościowej wystawie. W drugiej połowie lat siedemdziesiątych uroczystości dożynkowe odbywały się wg takiego właśnie schematu. Miały skromny wymiar. Dożynkowe wieńce przez jakiś czas znajdowały się w urzędzie gminy. Niezależnie od dożynek „gminnych”, w innym terminie odbywały się kościelne uroczystości dożynkowe.

 Trochę historii

    Współcześnie o żniwach niewiele słychać i widać w środkach masowego przekazu. Trzydzieści lat temu i wcześniej, w czasie żniw wiadomości rozpoczynały się doniesieniami z „frontu żniwnego”. Stałym tematem był niedostatek sznurka do snopowiązałek, doniesienia o specjalnych dostawach napojów chłodzących i konserw mięsnych do „geesowskich” sklepów oraz kolejki przed magazynami skupującymi ziarno. W urzędach gminy w całej Polsce dyżurowali pracownicy, którzy na żądanie władz wojewódzkich składali meldunki o postępie „akcji żniwnej”, który oceniany był przez gminną służbę rolną. Do tego niedostatek maszyn. Na początku lat 70 Kółko Rolnicze w Skomlinie posiadało 1 kombajn Vistula (produkt Płockiej Fabryki Maszyn Żniwnych na licencji radzieckiej), kilka snopowiązałek „Warta” i maszyn omłotowych „Warmianka”. Pięć lat później w Spółdzielni Kółek Rolniczych były już 2 kombajny Bizon i ponadto jeden prywatny – Vistula. W powszechnym użyciu były „kapryśne” snopowiązałki „Warta”. Czas żniw zawsze będzie mi się kojarzył z okresem ciężkiej pracy, pracy zakłócanej często przez deszczową pogodę oraz oczekiwaniem na kombajn …