Dwa główne zabytki Skomlina, to kościół i spichlerz. Kościół powstał ok. 1746 r., zbudowany jest z modrzewia w charakterystycznym „wieluńskim" stylu. Kiedyś pokryty był gontem, po wojnie blachą, a od niedawna (wiosna 2005) Kościół ponownie przykryty jest gontem. Posiada wystrój wnętrz w stylu barokowym z elementami rokoka. Pozorne sklepienie beczkowe wsparte jest na kolumnach. Ołtarz główny wykonano w stylu rokoko. Pośrodku ołtarza umieszczono obraz przedstawiający patronów kościoła: św. Filipa i Jakuba. Poniżej znajdują się drewniane rzeźby św. Mateusza, św. Grzegorza, św. Augustyna i św. Marka. W lewym ołtarzu bocznym znajduje się obraz Niepokalane Poczęcie", natomiast w prawym ołtarzu bocznym obraz Anioła Stróża. Wszystkie ołtarze pochodzą z drugiej połowy XVII w. Na uwagę zasługuje też drewniana barokowa chrzcielnica z miedzianą misą i ambona w kształcie kielicha z lewej strony ołtarza. Przy ołtarzu, z prawej strony znajdują się stalle, w których prawdopodobnie zasiadali fundatorzy kościoła. Stalle z lewej strony wyposażone w kratki służyły jako konfesjonały.Na ścianach kościoła, w nawach bocznych znajdują się malowidła siedmiu sakramentów. Szczególnie dobrze zachowane jest malowidło „Sakrament małżeństwa", na którym widzimy kobiety i mężczyzn przy szabli ubranych w stroje polskie - kontusze. Widać również charakterystyczne, wysoko podgolone czupryny. Na pozornym beczkowym sklepieniu mistrz Więckowski umieścił malowidła ze scenami z życia św. Filipa i św. Jakuba. Na szczególną uwagę zasługuje zamek w drzwiach przy bocznej kruchcie otwierany dwudziestocentymetrowym kluczem. Na chórze znajdują się zabytkowe organy, które zostały odnowione w ostatnich latach. W 1835 r. proboszcz Ludwik Rogaczewski przy pomocy kolatorów - właścicieli Skomlina - Stanisława i Kazimierza Bartochowskich buduje nową murowaną dzwonnicę wysokości 30 m. Wkoło kościoła zachowało się kilka starych drzew - pomników przyrody.

      Inny zabytek z tego okresu, to modrzewiowy spichlerz konstrukcji zrębowej, na podmurówce wybudowany przez właściciela Skomlina Władysława Bartochowskiego w 1777 r. Na trzech kondygnacjach spichlerz mieści 300 t zboża. Charakterystyczne niskie drzwi wejściowe nabijane żelaznymi ćwiekami powodowały tępienie siekier w przypadku próby wyrąbania dziury.